La Vida (Guendanabani)



Guendanabani -- "La Vida"

En el Istmo oaxaqueño, se guarda una profunda espiritualidad por la vida y respeto a la muerte, como parte de su filosofía de la existencia y veneración del ser zapoteca.
En cada momento de su cotidianidad, sueños y anhelos, la música está presente.
Videofotografia realizada con imágenes del Festival Humanitas Oaxaca 2007, presentandose el espectaculo "El Ciclo Vital de un Istmeño" con las delegaciones de: Juchitan - El nacimiento Juchiteco
El Espinal- Los XV años
Tehuantepec- La boda Tehuana
Ciudad Ixtepec- La Muerte Istmeña

Guendanabani
"La vida"
Letra (Zapoteco):
Guendanabani xhianga' sicarú
ne gasti´ ru' ni gugaanda laa.
Diuxi biseenda' laanu guidxilayú
ne laa cuidxi laanu ra nuu.
Guendanabani xhianga' sicarú
ne gastiru' ni gugaanda laa.
Guiranu nápanu xi gátinu
ne guiranu zabi'nu ra ba'.
Napu' que gapu' zielu',
cadi ti napu' ziaanu'.
Nahuiini' naro' guira' zabii
cadi guixi huidxe zuuyu' laa ma'zeedabi' ti bisaana sti',
nga huaxa que ziuu dxi.
Laanu ma' ziuunu guiba'
Xunaxido' nga gapa laanu ndaani' na'.
Ora ma' ziuunu nacahui riaana
ndaani' yoo,
huadxí siado'
ni biaana ruuna' re' nisa lu xpido'
ne rixui'lu zuguaa galaa bato' ti
nisadó' canaba' lu Xunaxido'
guguu laanu ndaani' ladxido'.
Guiruti' na' que zie,
guira' napa xi che';
ne dxi ma' guidxiña dxi
zaduunanenu guira' ni ma' ze'.

Traduccion (Zapoteco-Español):
¡Ay, la vida qué hermosa es!
y no hay nada que la iguale.
Dios nos mandó a la tierra
y él mismo nos llamará a donde está.
¡Ay, la vida qué hermosa es!
y no hay nada que la iguale
Todos tenemos que morir
y todos nos iremos al panteón.
Seas rico o pobre te irás,
y no porque tengas dinero te vas a quedar.
Pequeños y grandes, todos irán a casa
y no mañana o pasado los verás regresar,
porque hayan dejado algo suyo.
Nosotros ya nos vamos a la flor de tumbas
donde la Diosa de la muerte nos acogerá en sus brazos.
Cuando nos hayamos marchado,
oscuro quedará dentro de la casa;
quien haya quedado
mañana y tarde llorará ante su Dios,
y se imaginará a la mitad de un mar
implorando a la Señora de la Profundidad
nos guarde en su corazón.
Que nadie diga que se va a ir,
todos tendrán que irse;
y cuando llegue el día
nos encontraremos con todos los que se han ido.

Interpreta: Susana Harp
Fotografias: Saul Btz.
Año: 2007

http://www.youtube.com/watch?v=4bQJpE59TsA

No hay comentarios:

Publicar un comentario